Op 14 juni 2016 heeft de Hoge Raad een interessant arrest gewezen (hier te lezen). Niet zozeer juridisch interessant, maar meer feitelijk interessant. Wat was er aan de hand? Een man werd ervan verdacht dat hij thuis op stickervellen barcodes printte en deze barcodes vervolgens over de barcodes van producten bij de Media Markt plakte. Op deze manier kocht hij dus bijvoorbeeld een TV van € 3.000 voor € 500. De man is uiteindelijk veroordeeld voor valsheid in geschrifte. De advocaat is in cassatie gegaan omdat hij meent dat een barcode geen geschrift is als in artikel 225 van het Wetboek van Strafrecht.
Valsheid in geschrifte is ten eerste het vervalsen van een stuk met het oogmerk het als echt te gebruiken. Echter is niet alleen het zelf vervalsen strafbaar, maar ook als je een vals of vervalst geschrift gebruikt als ware het echt. Dus je mag geen stukken vervalsen, maar ook geen vervalste stukken gebruiken.
Een geschrift is, althans volgens de wetsgeschiedenis, een weergave van al dan niet dadelijk leesbare tekens die min of meer in duurzame vorm zijn vastgelegd. Het begrip tekens dient ruim te worden opgevat; een codesysteem dat met behulp van een decoderingsysteem kan worden gelezen, valt hier ook onder.
Het mag duidelijk zijn dat een barcode een geschrift is. Immers is het een codesysteem dat met behulp van een decoderingssysteem kan worden gelezen. De verdachte had meermaals producten gekocht waarbij hij telkens barcodes van andere producten over de juiste barcode plakte. Hij heeft dus de goedkope barcodes gebruikt om duurdere producten te kopen en heeft aldus de duurdere barcodes als het ware ‘vervalst’. De man is uiteindelijk veroordeeld tot een gevangenisstraf voor 3 maanden.
Indien u verdacht wordt van valsheid in geschrifte, bijvoorbeeld in het kader van het aanvragen van een uitkering, schroom dan niet ons te bellen op 035 69 44 8 33 of te mailen op michiel@hameradvocaten.nl
